Hoofdschotels

Koffie: check, boterham: check, zakdoek: check. TV aan: check!
9 uur en klaar voor het huwelijk van Catherine Middelton en Prince William . Ik kijk dan vooral om te zien wie de genodigden allemaal zijn en wat ze dragen.

Als je Engeland en Royalty zegt denk je meteen aan hoeden! Ik heb dan ook heel wat "hoofdschotels" voorbij zien komen. Zo was er zwangere Posh Beckham. Ik vraag me af hoe zo een hoedje op je voorhoofd blijft plakken. Het leek wel een gezwel en wow, je moet al een circus artiest zijn om op die stelten te kunnen lopen!

Een zekere Tara Palmer viel wel op met haar kobalt blauw kleed en vooral met die kano op haar voorhoofd. En heb je de kinderen van Prince Andrew gezien?! Wat was me dat?!
Beatrice haar jas viel nog mee maar die hoed!!! en Eugenie haar kleed en hoed vond ik helemaal een flop.

Elton John was precies naar mijn ma haar kapster geweest! Hij koos voor een nogal vrouwelijke coupe.

Het mooist van al vond ik Pippa, de zus van Kate en haar mama was ook heel mooi gekleed. Heel simpel en elegant!

Marlène de Wouters en Flip Feyen brachten verslag op één. Marléne is duidelijk geen Joss Stone fan. Ik moest echt wel lachen toen ze zei. " en nu zien we Jos Stone met zijn echtgenote" Haha, ik moet er nog steeds hard om lachen.

Genoeg geroddeld! Tijd voor koffie en ontbijt!

Mixed emotions

Het afgelopen weekend was druk, spannend, triest en feestelijk.
Initia heren verloren zaterdag de halve finale wedstrijd van Tongeren. Jammer!

Zondag was het Pasen, dan komt natuurlijk de paashaas! Tegen de middag kwam Eef al eens kijken of de klokken haar niet vergeten waren. Ze vond al snel haar Paasei van bij Boon in de boom. Al even snel lag het uit de boom. Pats! ;-)

Het was een prachtige warme dag. We zijn wel heel erg verwend deze lente. Kleine Brogel was het warmste plekje van heel Europa! 28.7 graden! De kinderen hebben nog nooit zo een mooie paasvakantie gehad!

Mijn 2 nichtjes kwamen iets na de middag aandraven met hun lege korfjes. Alisa vond het geweldig dat de gekke paashaas de eitjes en ander lekkers verstopte op de gekste plaatsen.

Maandag beloofde een spannende dag te worden. De bekerfinale van de dames werd Herstal gespeeld en onze Hasseltse Initia dames hebben de Belgische beker gewonnen! HOERA!

Een feestje bouwen hoorde erbij. Eerst een frietje eten en dan naar de Koestal op het Kolonel Dussartplein. De dames gingen volledig uit de bol met toeters en bellen, de sponsors trouwens ook.

Dinsdag om 8 uur zijn de grondwerken voor onze fotostudio gestart. Al even spannend dan de wedstrijden van het afgelopen weekend. De twee heren hadden ons kleine tuintje onderschat! De grond zat vol wortels en ze hebben erg moeten wroeten om erdoor te geraken.
Woensdag is de beton gestort en nu nog een weekje wachten op het gebouw zelf.
Er gebeurt zoveel de laatste tijd en het gaat allemaal zo snel!
Kunnen we de tijd even stilzetten aub?

Ging: deze week niet naar WW
Moet: zich wel weer herpakken met eten
Kocht: een Weber BBQ
Heeft: keelpijn.

uit een kindermond

Ik vertelde al eerder dat mijn nichtje van 9 jaar al goed kon koken. Gisteren hoorde ik dit!

Zus: Cherine, hoe komt het dat je bureau op je slaapkamer er zo vies uitziet?
Cherine: ik heb die gepoetst mama!
Zus: hoe heb je dat gedaan?
Cherine: ik had hier nog een flesje spuitwater staan wat niet meer lekker was om te drinken en ik dacht, ik kan dat beter gebruiken om te poetsen want weggooien zou toch zonde zijn. Dat was toch een goed idee van mij he?
Zus: en wat voor een doek heb je daarvoor gebruikt?
Cherine: ik had hier geen doek liggen, ik heb dan maar een bol garen gebruikt!

Nee, poetsen is niet haar sterkste kant maar creatief is ze wel ;)

Zomer in de lente

Ondertussen ziet het leven er weer heel anders uit! De bomen zien groen, de bloemen in bloei, iedereen is goedgezind, de mensen groeten je op straat, je kleedt je weer luchtig. De bijen metselen de gaatjes dicht, de vogeltjes hun nestjes zijn klaar en ik geniet :)
Het is zomer, geen echte zomer maar zomer in de lente met temperaturen tot 27.8 °C

En we hebben vandaag een jarige in huis.
Onze Britse korthaar, Fumeni of the Sheerness is vandaag 3 jaar geworden.

Straks feest! Royal Canin met muizenstrontjes op de BBQ! ;-)



WW: -7.100 kg blij blij
Weekend: gaat spannend worden
We: blijven geduldig wachten op de start van de grondwerken fotostudio

Basketsloefkes

Er komt schot in de zaak, we kunnen beginnen aftellen. Eergisteren is Archiplan de keuken komen opmeten. Het was een jongeman die Stijn heet! Hij droeg 'schoon' lichtgrijze basketsloefkes. De veters zaten niet mooi in't midden maar 2cm meer naar buiten. Allez zei Eef, had toch gevraagd van welk merk ze zijn.

Jongeheer Stijn, als je dit leest, gelieve dan AUB het merk van je basketsloefkes in mijn commentbox te droppen ;-)

Enfin, voor de keuken geplaatst gaat worden, moeten er nog heel wat werken gebeuren. We hebben 6 weken de tijd om die uit te voeren. Man=lief maar volgens mij wil hij wel heel erg veel stopcontacten in onze nieuwe keuken! Maar liefst 12 stuks!!! Nja, gelukkig ben ik niet degene die ze moet plaatsen!

Mijn handen kriebelen. Weg met die oude eiken keuken
Ik zou vandaag al willen uitbreken, behang verwijderen en de vloer een extra schrobbeurt geven maar 6 weken zonder keuken leven gaat moeilijk, dus.... nog even geduld. Volgende week wordt er eerst gestart met de grondwerken voor de fotostudio! Spannend!!

Het weer: zonnige lente dagen
WW: week 5 -6.100kg
Schoonvader: nog 2 weken gips (pols)
Handbal: ze doen het goed!
Vandaag gehoord bij de kapper: Jij draait toch niet aan je stuur zoals een koeienmelker?

Tiny en Judy op reis naar Amsterdam

Anderhalf jaar geleden kreeg ik als verjaardagsgeschenk van vriendin Judy een dagje Amsterdam cadeau. We spraken al snel af en al even snel moesten we ons tripje verschuiven omdat er "iets" tussenkwam waardoor we niet konden gaan. Dit gebeurde verschillende keren. Dan was het omwille van het slechte weer, het TE warme weer, dan weer door het werk of ziekte maar nu was het zo ver. We prikten niet één maar twee nieuwe datums op de kalender.

Ze voorspelden mooi lente weer met wat bewolking in de namiddag. Gepakt en gezakt stond ik om 9 uur bij Judy aan de deur. We reden naar het treinstation van Weert. Je ticket koop je gewoon in het winkeltje op het perron. Normaal kostte een ticket heen en terug 77 euro 2de klas voor 2 personen, maar nu was er een aanbieding, 43 euro, 1ste klas.

We hadden er zin in en hadden al een slappe lach voor de trein goed en wel vertrokken was. Ik zag door de spleet van de zetel voor ons dat de vrouw van het koppel spontaan met ons mee moest lachen. Op een gegeven moment draaide ze zich om en vroeg waar we naartoe gingen en dat ze het geweldig vond dat wij zo aan't lachen waren. Wat geweldig is op de Nederlandse intercity trein is dat je er een Starbucks coffee kan drinken. Nog meer gelach toen de man vroeg "mild of sterk?" en waarop Judy zei "neen, zwart graag." Judy verstond melk of suiker. Enfin, anderhalf uur later stond ik voor de allereerste keer in Amsterdam!
Judy is bibliothecaresse en sinds de bib naast het station ligt liepen we er even binnen. Een serieus gebouw die bib met zijn ontelbare Apple computers!

Het station ligt zo goed als in het centrum van A'dam. De grote weg oversteken en je loopt zo de smalle straatjes in. Het was al lunchtijd en we vonden al snel een leuk heel klein bistro-tje (ik ben de naam kwijt) We kozen voor een club sandwich met kip en spek. Wat een geval! Hoe moest ik dat tussen mijn tanden krijgen zonder mijn mond te scheuren. Er zat in elk van het superlekker brood een ijzeren prikker om de toren samen te houden. Bij de eerste halve boterham had ik hem eruit getrokken en het was een hele "struggle" om alles tussen mijn brood te bewaren. Bij de tweede helft dacht ik, laten we die prikker er maar in steken tot ik aan de helft zit! GEEN GOED IDEE. Beet ik me toch niet op die ijzeren prikker zeker, een stukje tand af! Gelukkig heeft die tand maar een heel klein scherp hoekje nu.

Het weer was ideaal, mijn jas verdween al snel in de "sjakosch" We liepen langs de wallen door de negen straatjes, we bewonderden de scheve gevels al moesten we goed kijken waar we liepen want de straatstenen liggen er in Amsterdam al even schots en scheef bij als de huizen. Judy wist me te vertellen dat veel panden opslag huizen waren, overal hingen er haken aan het dak die dienden om goederen naar boven te trekken. Doordat de huizen over de gracht leunen botsten de goederen niet tegen de huizen.
Bij toeval kwamen we aan aan het homo monument. Judy wist dat het Anna Frank huis hier ergens moest zijn. We vroegen het aan een voorbijganger en die zei, daar waar ze in de rij staan! Al snel beslisten we dat we geen zin hadden om aan het eind van die LANGE rij te gaan aanschuiven. Dan zou onze namiddag al snel om zijn. We dronken iets en wandelden verder naar de Dam. Dit is een indrukwekkend plein. Hier voelde het ineens ook erg toeristisch aan. Mensen genoten van de vele entertainers, de duiven en het zonnetje. Er hing wel een relaxed sfeertje. We besloten nog een rondvaart te maken en wandelden terug richting station waar de vele tourboten aan wal liggen. We kozen voor een rondvaart van een uur. Onze voeten waren ook blij met deze beslissing. De rondvaart was interessant en onze kapitein zijn engels was hilarisch!

Het werd al snel 6 uur, we besloten nog iets te gaan eten voor we naar huis treinden. We wandelden door een smal straatje met tal van coffee en sexshops. De geur die uit de coffeeshops kwam was zo sterk dat ik amper durfde te ademen ;-) ik voelde me niet echt op mijn gemak in deze buurt. Dicht bij het station liepen we in een zaak binnen. We moesten beiden naar het toilet maar Judy ging eerst. Ze had een rare blik op haar gezicht. Ik vroeg haar wat er scheelde. "Dit is hier de Russische maffia", zei ze. Heel louche hier boven. Ik zou niet naar toilet gaan als ik van u was, daar hangt heel raar volk rond. Ze was ook niet op haar gemak toen ik een foto in de zaak nam. Veel honger hadden we niet. We bestelden elk een halve rack spareribs. Het smaakte zeer goed, maar Judy was pas weer op haar gemak toen we de zaak verlieten ;-)

We wandelden terug naar het station waar we al snel een aansluiting naar Weert hadden. 1ste klas op het bovenverdiep in de silence cabine. Goed dat er niemand in deze cabine zat want wij twee en silence?!?! We hebben er nog heel wat afgelachen met de kitsch die Judy kocht in Amsterdam. Zoals de koningin en Judy's mousse Hollandse klompensloefen!

Precies 12 uur later waren we weer in Weert. Wat heb ik genoten van mijn verjaardagsgeschenk! Bedank Judy voor de uiterst fijne dag!

Hier is de link naar alle foto's

Paddenoverzetactie

Ik lees op twitter dat mensen zich ergeren dat er straten afgesloten zijn omwille van de paddenoverzet. Ik maak toch liever een kleine omweg dan een weg te moeten banen tussen die huppelende amfibieën. 5 jaar geleden schreven we dit voor de lokale internetkrant.

De lente begint en de amfibieën worden wakker. De padden kruipen uit de modder van bossen en weiden waarin ze zich de hele winter verscholen hebben en gaan terug naar de vijvers.

Denkelijk gebruiken zij al honderden jaren dezelfde route. Nu moeten ze dikwijls drukke straten oversteken. Dit zijn vooral wegen met sluikverkeer, eigenlijk rustige straten waar er 's morgens en 's avonds een voor de padden dodelijke drukte aanbreekt.

Gelukkig zijn er mensen met het hart op de juiste plaats die hiervoor een oplossing gevonden hebben: de paddenoverzetactie. In de omgeving van de Borggravevijvers ontmoeten wij Katrien Robyns, een jonge vrijwilligster. Met een pad in de hand vertelt zij ons dat er in haar buurt een beurtrol van vrijwilligers is. Langs de straten die de padden moeten oversteken hebben ze met plastic folie de weg versperd voor de padden. Bij zonsondergang en -opgang verzamelen zij de padden die tegen de folie zitten en brengen ze naar de andere kant van de straat. Zo geraken ze veilig bij hun broedgebied.

De belangrijkste straten zijn afgesloten voor het verkeer. De padden komen vooral uit als het vochtig is en warmer wordt, zoals na de regen van de laatste dagen. Een buur komt erbij, hij weet ons te zeggen dat de straten vroeger rood zagen van het bloed van overreden padden. Hij is duidelijk tevreden dat de paddenoverzetactie aan dit wreed tafereel een einde gemaakt heeft. Zijn zoontje had op één avond meer dan honderd padden overgezet. Ondertussen blijft de pad rustig in Katriens hand zitten, alsof ze al aan haar gewend is. Misschien kennen ze elkaar nog van vorig jaar?