Paddenoverzetactie

Ik lees op twitter dat mensen zich ergeren dat er straten afgesloten zijn omwille van de paddenoverzet. Ik maak toch liever een kleine omweg dan een weg te moeten banen tussen die huppelende amfibieën. 5 jaar geleden schreven we dit voor de lokale internetkrant.

De lente begint en de amfibieën worden wakker. De padden kruipen uit de modder van bossen en weiden waarin ze zich de hele winter verscholen hebben en gaan terug naar de vijvers.

Denkelijk gebruiken zij al honderden jaren dezelfde route. Nu moeten ze dikwijls drukke straten oversteken. Dit zijn vooral wegen met sluikverkeer, eigenlijk rustige straten waar er 's morgens en 's avonds een voor de padden dodelijke drukte aanbreekt.

Gelukkig zijn er mensen met het hart op de juiste plaats die hiervoor een oplossing gevonden hebben: de paddenoverzetactie. In de omgeving van de Borggravevijvers ontmoeten wij Katrien Robyns, een jonge vrijwilligster. Met een pad in de hand vertelt zij ons dat er in haar buurt een beurtrol van vrijwilligers is. Langs de straten die de padden moeten oversteken hebben ze met plastic folie de weg versperd voor de padden. Bij zonsondergang en -opgang verzamelen zij de padden die tegen de folie zitten en brengen ze naar de andere kant van de straat. Zo geraken ze veilig bij hun broedgebied.

De belangrijkste straten zijn afgesloten voor het verkeer. De padden komen vooral uit als het vochtig is en warmer wordt, zoals na de regen van de laatste dagen. Een buur komt erbij, hij weet ons te zeggen dat de straten vroeger rood zagen van het bloed van overreden padden. Hij is duidelijk tevreden dat de paddenoverzetactie aan dit wreed tafereel een einde gemaakt heeft. Zijn zoontje had op één avond meer dan honderd padden overgezet. Ondertussen blijft de pad rustig in Katriens hand zitten, alsof ze al aan haar gewend is. Misschien kennen ze elkaar nog van vorig jaar?